خيلي ساله که عادت به ماندن کرده ايم.اما خبرش خيلي ساده بود.ساده تر از آنچکه بتوان در قاب باور دنيائي ام بگنجانمش.««سردار حنيف ، ديشب در درگيري با پ.ک.ک شهيد شده!»» نميشد باور کرد.گذاشتمش به حساب شايعه... مي خاستم نماز عصر رو تکبير بگم که گوشي همراهم دوباره زنگ خورد... خبر موثقه! ... بهم مي ريزم.بي طاقت مي شوم.درست نيست که جلو بچه ها بروزش بدم.اما دلم غوغاست.از مسجد ميزنم بيرون.با بچه ها.خداحافظي کرده و نکرده ... بغضم داره منو ميکشه.

آيه ي نوراني««ومنهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا...»» تنها چيزيه که تو سکوت کوچه پس کوچه هاي ذهنم مياد و ميره...راديو پيام داره برا خودش ميزنه و مي رقصه.انگار نمي دونه که چه مصيبتي بر ما رفته.مردم دارن راه خودشونو ميرن.انگار نه انگار که يکي از خودشون ، که چند روز پيشها داشت باهاشون ميومد و ميرفت الان تو آسموناست و داره از قاب پنجره هاي بهشت منو ... مارو نگاه ميکنه.فکر مي کنم که بهشت چقدر نزديکه و ما چرا بوشو نمي شنويم؟!

الباقي: http://www.sarir209.com/archives/2007/02/post_236.html